Malacca, in de ban van regen.

Gisteren liep ik na een grote schaal Indiaas eten in de avond met paraplu langs de kolkende rivier in beide richtingen. De versieringen, muurschilderingen en gekleurde verlichting maakten het tot een prettige wandeling na een extreem regenrijke dag.

Tot mijn schrik kwam ik plotseling Jesus weer tegen. Zou hij mij achtervolgen? Ik hoorde hem Spaans praten tegen een man met wie hij samen liep. Jesus heeft nu dus een landgenoot als slachtoffer van zijn bruuske manier van doen. Ik weet zeker dat deze ogenschijnlijk aardige Spanjaard Jesus inmiddels al in de gracht heeft gesmeten.

Vandaag bleek in de ochtend de lucht te zijn opgeklaard. De regen was zo goed als weg. Ik liep naar de ferry en kon daar snel en duidelijk een ticket regelen voor morgen naar Sumatra. Tussendoor maakte ik wat foto's van ons koloniale verleden in deze stad. 

Tegen de middag deed de regen weer zijn intrede. De Chinezen liepen onverstoorbaar door met hun sightseeing tour. Vaak onder begeleiding van een bijna militairistische gids, herkenbaar voorop lopend met een vlag omhoog. 

Er restte mij niets anders dan de wandeling door de oude binnenstad uit te stellen en onder te duiken in de hostel. Gelukkig had ik daar interessante gesprekken met mede reizigers. Bijvoorbeeld met Steffie uit Duitsland die in 4 weken van Singapore door Maleisië wil crossen. Of de Spaanse dame uit Madrid die naar Penang wil. Jawel er zijn dus stoere alleen reizende dames! Tenslotte de Maleise man die hier al 4 maanden in de hostel woont. Hij gaf mij goede informatie over de tocht naar Sumatra met een doorsteek naar Java. Ooit deed hij zwaar werk in de mijnen van Kalimantan. Nu verblijft hij in Malacca, is gescheiden, maar krijgt nog dagelijks van zijn ex een opgewarmde prak toegeschoven. 

En ik lig in de schommelstoel van de centrale leefruimte😃