Van Krabi City naar Surat Thani.

Misschien val ik in herhaling maar ook Surat Thani is een stad die niet of nauwelijks wordt bezocht. Ook hier gaan de toeristen zo snel mogelijk naar de eilanden zonder de stad een bezoek te gunnen. Jammer, maar het heeft natuurlijk een voordeel.  Local, typisch Thaise sfeer overal en geweldig goed eten.   

In Krabi waren trouwens nog een paar mooie verlaten stranden te vinden. Bijvoorbeeld Pai Plong Beach. Alleen te voet te bereiken over een houten pad van traptredes. The Monkey Trail. Inderdaad, af en toe waren er een paar apen te zien. Het strand had in ieder geval een hoog bounty gehalte. Het uitzicht op de rotsen en steile bergwanden was fantastisch. Ik kon er uren naar kijken. En een scooterrit aan het einde van de middag richting het binnenland leverde een super mooie sunset op aan het Nong Thale Lake. Verkoeling aan een lager gelegen meer met roodgloeiend zand eromheen en vele bergen en rotsen op de achtergrond.

De rit per minibus van Krabi naar Surat Thani viel alleszins mee. Iets meer dan 2 uur in een weliswaar volledig beladen bus met rugzakken maar beduidend comfortabeler dan ik hiervoor in Laos en Sumatra had doorstaan. Op de pier aan de Tapi rivier is in de avonduren van Surath Thani van alles te beleven. Het toeval wilde dat het Songkran festival was begonnen. Complete waterballetten op straat met heftig dreunende muziek vanuit grote terreinwagens luiden dan het einde van de droge periode in en de komst van de moesson. 

Nou, die kwam er dezelfde avond nog . Een korte hevige hoosbui deed voor het eerst de stad compleet onder lopen. Kort dus want het water spoelde snel weg en het leven ging gewoon verder. Gelukkig een stuk koeler. De dagen ervoor was het namelijk bijna onmogelijk in de middaguren iets te ondernemen. Onder een aangename verkoeling en bewolking was het vandaag genieten tijdens een wandeling naar de witte tempel, Pillar Shrine.

Vervolgens verder lopend langs de rivier waar de kans zich voordeed zonder moordende gloeiende hitte een boottocht te maken door de mangrove van Surat Thani richting een floating market. Op de terugweg sprong er een vliegende vis tegen mij aan en kwam in de boot terecht. Deze vliegensvlug spartelende vis hebben we uiteindelijk levend in de rivier terug kunnen leggen.

Het relaxte Thaise leven in de laatste fase van mijn reis bevalt prima. In een grote city mall aan de rand van de stad keek ik mijn ogen uit naar de oneindig grote hoeveelheid eetgelegenheden. Het gemak waarmee iedere dag weer op de hoek van de straat in een super eenvoudige tent het beste eten te bestellen is. En ondertussen neem ik nu naast Nescafe in de ochtend ook de heerlijke ijskoffie die hier in allerlei smaken verkrijgbaar is.  Geen opdringerige verkopers, nieuwsgierigen of andere hinderlijke personen hier. 

De dagen vullen zich vanzelf zonder nog maar 1 to-do-list te hebben. Ik zie af en toe groepjes toeristen en of backpackers in de weer zijn met overtochten naar de eilanden. Ze komen en gaan. Wat overblijft is het pure leven van Surat Thani. Precies wat ik nodig heb na alle avonturen van de afgelopen maanden.