Van Pranburi naar Hua Hin en weer terug.

Is het de moeite waard? Een dagje naar Hua Hin? Eerst twijfels.  Voor Jesus (de geagiteerde Spanjaard van de verschrikkelijke treinreis in januari ) een bron van ergernissen. 

Hoe dan ook de weg ernaartoe vanaf Pranburi verloopt rustig en makkelijk. Een stop in Khao Kuang, bergdorp, voor Hua Hin staat garant voor mooie uitzichten. Eenmaal aan de rand van Hua Hin in het Rajabhakti park zijn de beelden van overleden koningen indrukwekkend. Enorme zwarte beelden.

Tijd voor lunch. Buiten Hua Hin in het dorp Buang Hang Say Tai. Een restaurant voor fijnproevers. Zitplaats in een nis. Koel en in de schaduw. De gerechten? Werkelijk subliem. Een reuze zeebaars feestelijk opgediend met een mix van exotisch fruit  er overheen. Warme Krab in kokos. Dippen met rauwe groentes. Tenslotte seafood in spicy saus. Ja, dan gaat de tijd snel voorbij.

De stranden in Hua Hin leggen het af tegen die van Pranburi. Het is hier natuurlijk toeristisch en ingericht voor rijke gepensioneerden. Dat bepaalt de sfeer. Commercieel. Vertier. Khao Ta Kaeb strand is wat meer authentiek. De avondmarkt Cicada goed voor een ronde langs souvenirs. Een foodmarkt aan een lange pier voor een blik op de bereiding van sticks van verse vis. Een koele Thaise pint in het drukke uitgaanscentrum een mooie afsluiter. Hua Hin? Prima voor 1 dag.

Terug in Pranburi. Vandaag weer in actie. Ik beklim de berg van Khao Kalok.  Een korte sessie. De berg is direct aan zee. Over rotsblokken voor de geoefende klimmer makkelijk te doen. Halverwege gaat het door een grot. En er is een zeer nauwe spelonk waar je doorheen moet. Boven het beste  uitzicht over het lange verlaten strand. Daarna zwemmen in de lauwwarme zee is de best denkbare beloning.

Iets terug van Khao Kalok heerst op een kleine berg (Wat Na Huai) die bekende serene rust van Boedha beelden en mini tempels. Aan de rand langs een hek zie ik in de verte de talloze bergen van Sam Roi Yot. Langs de trap staan wat vreemde en hilarische beelden.

De weekend avondmarkt van Pranburi (bij het station) oogt gezellig. Op de hoek proberen zangtalenten in de karaoke de zuivere toon te benaderen. Dat is niet aan iedereen toevertrouwd. Ook niet door de volumeknop verder open te draaien. Op de grotere avondmarkt bij Lotus (mega supermarkt) speelt een band Thaise rock muziek. Ontelbare food kramen staan hier opgesteld. De locals schuiven er geduldig langs. Jong, oud, gezinnen en groepen eten de gerechten aan tafels voor het podium. Er is genoeg plaats. Opvallend dat alles netjes wordt achtergelaten.

Pranburi.  Echt Thailand.