Nog veel meer te ontdekken in Pranburi en omgeving.

Wat langer blijven in een plaats heeft zo zijn voordelen.

Verborgen plekken tegenkomen. Opgaan in de omgeving. En meer oog hebben voor de plaatselijke gebruiken. Anders dan tijdens een lange rondreis het geval is. Je bezoekt de high lights en gaat weer door.

Bij Wat Khoo Kalok zag ik 3 tempels aan de rand van het nationaal park, Sam Roi Yod. In de eerste tempel leerde ik de rituelen kennen van een bezoek en het gebed. Met bloemen en wierookstaafjes. De beelden naast Boedha krijgen kleine blaadjes in goudkleur opgelegd.

Voorbij de tempel is het uitzicht op de zee fantastisch. Langs een rechte weg. Vrijwel geen auto´s. Op een paar slapende zwerfhonden na niemand te bekennen. Aan het einde van de weg, het begin van nationaal park, ligt een vissershaven. Er varen net een paar boten uit.

De volgende dag blijkt een enorme infanterie legerplaats ook voor burgers toegankelijk te zijn. Bij elke controlepost volgt een plechtige militaire groet. Aan het einde is de Pranburi river. Een natuurgebied van vennen en bos. In de verte liggen de bergen. Waar je ook rijdt in Pranburi, de bergen domineren de hele omtrek. Prachtig.

 De dag afsluiten in Pran Nam Pran aan zee maakt de ontdekking compleet. Een kilometers lange linie van groene lichten is in zee zichtbaar. Het zijn vissersboten. Enkele locals doen hun oefeningen op een openbare buitenplaats van hagelnieuwe fitness toestellen. De rest van de menigte smult weer van de avondhap uit de streetfood kraampjes.

Nog steeds niet tempelmoe? Ga naar Wat Huai Monghkol. Ongeveer 30 km van Pranburi. Midden in het berglandschap gelegen. Dus alleen de rit ernaartoe is de moeie waard. Eenmaal aangekomen is een enorme zwart grijze boedha zichtbaar. Via trappen te bereiken. Eromheen staan tempels en gebouwen. Iets naar beneden is een grote vijver. Er spartelen honderden woeste karpers en meervallen rond. Voer ze met een paar brokjes brood en de hongerige open happende bekken komen overal het water uit. Een groot contrast met de vredige sfeer van het tempelcomplex.

Genoeg getempeld vandaag. Tijd voor de lunch. Bij Baanraipranburi. Een tropisch restaurant/paviljoen net buiten Pranburi. Vijvers met fonteinen. Terrassen. Groot en klein. Hoog en laag. Diverse zitjes. En dan nog rieten hutten in tuinen met een weelderige exotische begroeiing. Groen, geel en roze. Het eten is er prima. En ik krijg er als bijgerecht spinazie met gesmolten kaas en spekjes bij. Daarna nog even uitbuiken in de hangmat voor de volgende activiteit.

Naar Khao Thao aan zee. Het ligt tussen Hua Hin en Pranburi. Het strand is bij Sai Noi Beach. Aan het einde van dit mooie strand zijn rotswanden onderaan een berg. Via een pad en een stenen trap klim ik naar boven richting big Boedha. Een groot goudkleurig beeld. Daar is het uitzicht over de hele regio adembenemend. In de verte is de hoogbouw van Hua Hin te zien. Dichterbij 2 markante kleine rotseilanden. 

Terug op het strand zie ik voor het eerst een paar toeristen. Misschien Hua Hin ontvlucht? Gelijk hebben ze. Zwemmen in zee voelt hier als een zachte, warme lichaamsmassage. Je blijft erbij rondcirkelen in het water. 

Tegen de laatste rotswand aan zee loop je makkelijk op naar boven. Om daarna over een pad een kleine 100 meter verderop plaats te nemen op de uiterste rotspunt bijna in zee. Nog meer genieten van het uitzicht. Naar de vissersboten kijken. En naar de locals die selfies en video ́s maken. Dat is hier liefhebberij nummer 1. En je zult geen enkele Thai in een zwembroek, badpak of bikini aantreffen.