De jungle van Bukit Lawang.

Met het hoognodige in mijn daypack en een fles water werd ik bij het guesthouse opgehaald en afgezet bij de start van de jungletrek. Daar ontmoette ik de gids, een drager en mijn mede-jungle-genoten. Een Duits stel van naar schatting 22 - 24 jaar. Ze waren voor hun leeftijd uitzonderlijk goed voorzien van dure apparatuur en uitrusting. Ook zeer goed georganiseerd. Maar goed, ze waren dan ook bezig met een reis van meer dan 1,5 jaar.

Vanaf Bukit Lawang liepen we over de mobiele hangbrug direct de jungle in. De geluiden van vogels, insecten en andere bewoners waren divers en indrukwekkend. De begroeiing dicht en weelderig. De luchtvochtigheid sterk. Geluk was het weer na een forse nachtelijke tropische bui droog. 

Na enige tijd kwamen we aan bij de plaats waar de orang-oetans in de bomen hangen. Deze zijn dus niet wild, echter gewend geraakt aan de menselijke soort. Toch leek het op spotten in het wild. Er liepen weliswaar meer groepjes van jungetrekkers rond maar nog niet zodanig dat het een drukke attractie was. Na wat heen en weer bewegen en op aanwijzingen van de gids konden we de reuze-apen van dichtbij bewonderen. Ook een moeder met een baby. Een prachtig gezicht.

Vervolgens liepen we verder over smalle jungle paden. Afwisselend stijgend en dalend. Soms sterk dalend waar enige behendigheid aan te pas kwam. Onderweg zagen we een kameleon op een boom en inderdaad in precies dezelfde kleur als van die boom. Bij de plaats om te lunchen liep een leger pauwen rond en kwamen we een schildpad tegen. De lunch bestond uit nasi-goreng met kroepoek en een mix van vers fruit.  Ter plaatse geschild en gesneden en overvloedig voor ons uitgestald. 

Na de lunch liepen we verder de jungle in en beklommen we een flinke heuvel. Samen met de gids at ik een verzameling levende termieten als extra proteïne snack. Dit is trouwens dagelijkse kost voor de orang-oetans. Het Duitse stel waagde zich niet aan deze snack. Iets later kwamen we aan bij de snel stromende rivier.  Daar was een kamp opgesteld voor het doorbrengen van de nacht. Ik was compleet doorweekt van zweet. Alle kleren waren nat. Gelukkig konden we in heerlijk koel rivierwater zwemmen en de kleren aan een waslijn laten drogen. Er stond koffie met koek klaar en de kok was begonnen met voorbereidingen voor de avondmaaltijd. Er brandde daarvoor een houtvuur.

Die avondmaaltijd verraste mij totaal. Geen kant-en-klaar of instant voedsel, nee een complete Indische rijsttafel zoals wij dat kennen. Het ontbrak aan niets. We zaten in een cirkel om een mix van groente- en vleesgerechten. Verder tofu en tempeh. Tenslotte een grote pot rijst. Het smaakte bijzonder goed. 

Verder in de avond lag ik bijkomend van het heerlijke eten op mijn rug op een mat naar boven te kijken. Naar tientallen  lichtjes in de metershoge bomen. Overal geluiden waarnemend. Ik besefte ineens dat er geen geluiden meer waren van razende scooters en andere vehikels. Alleen nog het razen van snelle waterstromen door de beek vol met rotsen.  Een mooiere afsluiting van de dag was dan ook niet denkbaar.

De volgende ochtend werden we vroeg wakker. De geluiden van de jungle waren nog intensiever geworden. Het weer zonnig. De kok serveerde ons een ontbijt van een enorme tosti met gebakken ei, kaas en tomaat. Er stond een grote pot koffie bij. Met de buik weer vol begonnen we aan deel 2 van de trekking. Eerst langzaam inlopend over het jungle pad om vervolgens licht te stijgen. De gids werd plotseling heel alert en tuurde in de bomen. We hoorden geritsel. En ja, het was zover. We konden op enige afstand een wilde orang-oetan spotten. Die liet zich niet zomaar uit de tent lokken. We stonden verdeeld op een iets open stuk  over het pad vanaf de top van de heuvel te kijken en gaven elkaar indien nodig met gebaren seinen. Dit leek uren te duren. Maar dat was de moeite waard aangezien we meerdere keren de imposante aap heen en weer zagen slingeren. Fotograferen en of opnemen ervan bleek een lastig karwei te zijn. De vrouw van het stel kon echter met een professionele fotocamera messcherpe beelden tot dichtbij de snuit van de bruine  aap maken.

We liepen verder over de nauwe dichte jungle paden en kregen iets later de lunch uitgereikt. We zagen nog een tamme moeder orang-oetan met een baby bij een ander kamp. Toen wij dit kamp verlieten, dreigde de moeder de  keuken van het kamp woest te gaan verbouwen. De gids wist dat vakkundig te voorkomen door met geluiden de oetan weg te lokken met een halve meloen in het vooruitzicht.  Dat werkte. Op veilige afstand van de keuken deden moeder oetan en het jong zich tegoed aan het sappige frisse rode fruit.

Het einde van de trekking was verrassend spectaculair. Alle spullen gingen in plastic zakken die waterdicht werden afgesloten. Met alleen de zwembroek aan in een vaartuig van rubberen banden aan elkaar. En dan is het alleen nog drijven over de kolkende rivier met de gids voor en de kok achter als stuurmannen.  Zij wisten stoten van het vaartuig tegens de rotsen  met lange stokken af te houden.  Gezeten in de banden kloste het alle kanten op. Een lekker gevoel.

De rivier werd breder. De stroom minder sterk. Enkele huizen aan de oever waren zichtbaar. Mensen zwaaiden naar ons. We kwamen Bukit Lawang binnen. Het zat erop. Meer dan tevreden nam ik afscheid van de gids en mijn deelgenoten.  Na een dag als deze zou slapen in Rainforest Guesthouse met het sterke geluid van de stromende rivier een voortdurende droom kunnen zijn. Maar ja, het was zaterdagavond en dan is er altijd wel wat te beleven. Zo jamde ik een paar nummertjes mee met de jSax Nuovo ergens bij een bar in het nauwe straatje richting de guesthouse. Eenmaal in het bed hoorde ik aan de overkant van de rivier luide versterkte muziek. Er was blijkbaar een feest aan de gang. De muziek stoorde mij in het geheel niet. Sterker nog: het was in tegenstelling tot wat ik in de bussen allemaal had moeten doorstaan goed om aan te horen. Zelfs wat funky nummers. De band hield het lang vol maar rond 2 uur viel het stil en restte alleen nog krachtig stromend watergeluid van de beek.

In de ochtend werd ik wakker en hoorde ik weer hetzelfde geluid van stromend water. De zon scheen en er waren overal vogels hoorbaar.Na een ontbijt van havermout met banaan zou mij een mooie dag gegund zijn. Doorbrengend onder de veranda van de guesthouse afwisselend met een keer zwemmen in de beek.